W przypadku obrotu konsumenckiego można bez wątpienia mówić o dwóch jednostkach, które tylko teoretycznie są sobie równe jak zakłada prawo cywilne. W rzeczywistości jednak jest zupełnie inaczej. Przedsiębiorca to jednostka bardziej doświadczona i posiadająca najczęściej większe środki finansowe, by wywierać nacisk. Natomiast konsument jest jednostką w pewnym sensie podporządkowaną temu co narzuci mu sprzedawca.
W związku z tym polski prawodawca wprowadza rozwiązania, które mają chronić konsumenta i sprawiać, że stosunek między przedsiębiorcą a konsumentem rzeczywiście będzie stosunkiem równorzędnym. Jedną z form obrony konsumenta są tak zwane klauzule abuzywne, które stosowane są jako postanowienia niedozwolone, których przedsiębiorca nie można umieszczać w ramach kształtowanych przez siebie umów. Jeśli chodzi o klauzule niedozwolone w Kodeksie Cywilnym znajdujemy jedynie 23 wskazania.
W rzeczywistości jest to jednak grupa dużo większa, która uzupełniona jest między innymi o postanowienia urzędu do spraw ochrony konsumentów a także postanowieniami sądu, które na wniosek każdego konsumenta mogą uznać postanowienia umów za niedozwolone. pozew klauzule niedozwolone musi być wnioskiem, w którym konsument kieruje do sądu wyraźne żądanie o uznanie konkretnego postanowienia umowy za niedozwolone. Musi więc być wskazana umowa oraz postanowienie, które ma zostać uznane za niedozwolone. Do niego natomiast dołączona powinna być argumentacja, która będzie przemawiać za uznanie klauzuli za niedozwoloną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz